Middelburg-Eede

21 augustus 2010

Een wandeling van Pasar, het vroegere vakantiegenoegens, hier dichtbij in Middelburg, flirtend met de landsgrens.

Middelburg zelf heeft als oud-stad heel wat te bieden, met de kasteel site die nog heel wat potenties in zich heeft, maar waar nog een hoop zal moeten geinvesteerd worden voor er iets te zien is. Nu sta je gewoon voor een veld onkruid. Op het einde van de wandeling wordt je beloond met een mooi stukje natuur aan de rand van het dorpscentrum, de meulekreek. Daar is ook een kleine natuurwandeling gemaakt, maar die doen we later nog eens.

Start aan de kerk van Middelburg: St;-Pieter en Pauluskerk.

De buur heeft mooiere en meer pruimen dan wij.

Een schandpaal hebben ze hier ook nog, klaar om terug in gebruik gesteld te worden.

De kasteelsite, met de paal die aan de romeinse weg Oudenburg-Aardenburg herinnert. een wandeling langs deze oude route naar Oudenburg is misschien te ver gegrepen, gezien het grote aantal roeden.
Jammer genoeg is dit het enige wat er te zien is op de kasteelsite. De grond is aangekocht door de provincie. Als er middelen en genoeg wil is kan hier heel wat gerealiseerd worden.


Eerst een koffie in het Convent Santa Clara. Moemoe zou akkoord gaan.
Dit is een gezelllig eet en praat café, niet echt commercieel. De zondag is er een uitgebreidere menukaart aangezien er dan een kok is. De uitbater maakt niet echt publiciteit, dus zal ik het maar doen. Ga er niet en masse naar toe, dan blijft de rust er bewaard. Het is hier stukken aangenamer dan in Damme.

Een aangenaam terras in de tuin, op en tussen de ruines van het oude klooster. Enkel het huis, nu de herberg, staat nog recht en is met respect gerestaureerd.
De patron geeft graag wat achtergrond informatie over de geschiedenis zowel van het convent, de kasteelsite als Middelburgstad.

Een evocatie van Middelburg stad. Het kasteel op de voorgrond, de volledig omwalde en verstekte stad daarachter. De stad was voorzien van waterwegen zo kon die bevoorraad worden vanaf de Lieve.

Vanuit de schorreweg, rechtover het voetbalveld volg je de Eedschen Kerkwegel tot Eede.
De wegel werd onlangs volledig verhard, gemakkelijker voor fietsers, maar voor de wandelaar is alle avontuur weg.

Het graan is net geoogst, enkele stengels staan nog recht.

Langs de kerkwegel volg je de GR route. Dit gedeelte van de route wordt leesbaar gehouden door dorpsgenoot Marc Van Hoecke.

Grenspaal 351 temidden van de velden.

Fietsers worden tijdig verwittigd voor een verradelijk S-bochtje over de sloot.

Boombast

Witte bonen, Marie Tumas?

Het gewas dat je het meeste tegen komt, mais. Nu moet het zowat de minst interessante periode zijn om deze wandeling te doen. Door hoge muren van dit gewas mis je het uitzicht op het landschap.

Mais met minder goesting, maar toch mooi.

Zo dicht bij huis leg je ze iets schromelijker vast, maar toch Everyday People!

De terugweg in Nederland loopt het grootste gedeelte over de Nieuwe Weg. Breed en vrij druk, rechtdoor met de zon op je smoel. Een beetje snelheid maken is al wat je kan doen, en af en toe opletten voor het verkeer.

"Zoals in de film, dagen aan het stappen in de hitte zonder drinken, doorzetten om te overleven" dixit Esmoreit.

"Mijn batterij is bijna plat"
Mams legt uit dat we hier de wandeling niet kunnen inkorten.
"Euh, die van mijn camera bedoel ik"

België wankelt, toch zijn we blij terug binnen te komen.

De beloning, de meulekreek, palend aan het centrum van Middelburg, op de grens met Nederland.

Het familiezelfportret.

Devotie kwamen we niet veel tegen, je flirt niet alleen met de landsgrenzen maar ook met de Calvinisten.
Enkel dit kapelletje in de muur van de buur met het kerkhof.

Beoordeling GGGGG

Cultuur, natuur, verhard, water op het eind.
9 km
Het terugkeren is behoorlijk saai. De kerkwegel is beter in te schakelen in een fietsroute.
Zeker te doen met wieltjes
Conditie niet vereist.
Middelburg is wel interessant en we komen zeker terug.
Blijft iedereen bij: De deskundige uitleg van de patron.
Iets te dichtbij, waardoor het landschap voor ons meer dan gekend is.